woensdag 23 oktober 2013

Epiloog

We zijn alweer een paar dagen terug in ons koude kikkerlandje en ik kan maar één ding zeggen; ik wil weer terug! Dat heb ik tijdens de terugreis ook tot vervelens toe duidelijk gemaakt volgens mij haha.

Het begon vrijdagmiddag al, toen het online inchecken niet helemaal lukte. Ik stond er niet bij op de lijst voor de terugvlucht! Ach, voor mij geen probleem, ik was gerust met álle liefde nog enkele weken langer gebleven ;). En dat heeft de rest aan moeten horen ook haha. Doordat de familie Schönen zo'n mooie umlaut op de naam heeft staan, lukt online inchecken niet (net als het inchecken bij de zuilen op Schiphol op de heenweg niet goed ging). We besloten het te laten voor wat het was en zaterdags op het vliegveld van Tampa verder te kijken. 

Na het heerlijke afsluitingsdiner bij Chili's en een laatste nachtje in ons huis, was het zaterdagochtend toch echt tijd om te vertrekken. Ik had mijn wekker op tien voor half zeven gezet, zodat ik rustig kon opstaan, douchen, aankleden, eten en de laatste spullen in kon pakken. Om half acht hebben we de deur voor de laatste keer achter ons dichtgetrokken en zijn we in de auto's gestapt. Jo, Simone, Jeroen, Karin, André en Kyra in de Chrysler, Ronald en ik in de Jeep, met de achterbak en -bank volgeladen met tassen.



Eenmaal at the airport hebben met behulp van een Uniteddame ingecheckt en geprobeerd de zitplaatsen voor de vlucht van Houston naar Amsterdam te wijzigen; hier zaten we namelijk allemaal apart en best een eindje bij elkaar vandaan! Niet zo gezellig op een vlucht van negen uur.. We kregen echter te horen dat we dit op Houston moesten regelen, de dame kon hier niets voor ons betekenen. Op naar Houston dan maar! Na een Starbucksje voor Karin, Simone, Jeroen en Kyra zijn we doorgegaan naar de terminal en de gate. Door de security, niets aan het handje gelukkig. Kyra mocht zo doorlopen, volgens mij dachten ze dat ze nog twaalf was in plaats van zeventien haha! Na de security heb ík lekker een Hot Chocolate Hazelnut van de Starbucks gedronken. Dat maakte het vertrek héél misschien íétsje minder zwaar..


Eenmaal in Houston ben ik met Jeroen en Jo naar de servicebalie van United gelopen om te kijken of we nog andere plekken konden veroveren. Aan de man achter de balie heb ik rustig onze situatie uitgelegd (party of eight, but the seats are scattered all over te place. Eh, plane.) De allervriendelijkste man begreep onze situatie volkomen en ging kijken wat ie kon doen. (Even seats in couples would be nice!) Uiteindelijk heeft hij kunnen regelen dat we drie, drie, twee zouden zitten. Helemaal perfect! (We appreciate it very, very much sir!) Uiteindelijk hebben Kyra, André en Jo; Karin, Ronald en Jeroen; en Simone en ik bij elkaar gezeten (Jaaa, ik kan gerust negen uur zonder Ronald na tien dagen vakantie ;)). Op het vliegveld van Houston hebben de meesten van ons nog even iets gegeten en heb ik een Bagel met Cream Cheese gehaald voor onderweg. Ik vind het vliegtuig eten niet bepaald bevredigend en zorg dus liever voor m'n eigen kostje.

Beetje wazige foto, maar hij was lekker.

Over de vlucht zelf kan ik kort zijn. Een beetje bumpy, maar vrij saai. Ik heb niet geslapen, maar wel 'The heat', 'The Great Gatsby' en enkele afleveringen van 'The Big Bang Theory' gekeken. Ook heb ik op de iPad nog een stukje van een aflevering 'Under the Dome' gezien, een nieuwe verslaving! Helaas heb ik nu alle afleveringen gezien en komt seizoen 2 pas in 2014. Simone heeft zichzelf nog op een wit wijntje en mij op een Budje getrakteerd!


Een uur eerder dan gepland zijn we met een perfecte landing op Schiphol terecht gekomen. Zo smooth heb ik een landing nog nooit mee gemaakt, klasse! Helaas hebben we wel twintig minuten wachten voor onze gate vrij was, maar ach, we waren toch eerder. Uit het vliegtuig, de tassen en koffers verzameld, zonder problemen door de doaune en op naar Longterm Parking P3. Daar bleek de accu van Jeroens hybride bolide het te hebben begeven, maar gelukkig zit de ANWB op het terrein en is Jeroen in het bezit van een pasje en lidmaatschap!






Binnen no time was de auto gestart en zijn we naar Boekel gereden, waar Jeroen en Karin afscheid van ons hebben genomen. Even snel douchen (we zijn thuis nu namelijk even in het bezit van een nooddouche, als je voorover bukt om je benen te scheren, kom je met kop en kont vast te zitten tussen de wanden) en door naar mama thuis. Verhaal verteld, spullen laten zien en door naar papa thuis om het verhaal te vertellen en de foto's te laten zien. Dat krijg je met gescheiden ouders. Daarna zijn we door gereden naar onze oppasmoeder Yvette om onze rattenmoppies op te halen! Na elf dagen te zijn verwend en doodgeknuffeld mogen ze weer met ons mee naar huis. Wat zullen ze dat jammer vinden.. 

's Middags is er een vriendin langs geweest die ons wakker heeft gehouden. Na het eten had ik een klein inkakmoment en ben ik, zonder dat ik het door had, toch een half uurtje in slaap gevallen. 's Avonds kwam er nog even onverwacht bezoek en daarna zijn we naar mama thuis gereden, waar we om half elf een heerlijk fris bedje in zijn gekropen. 32,5 uur wakker met minimale slaap, was dit dé perfecte manier om van onze jetlag af te komen; 's maandags hadden we nergens meer last van!

En zo is er een eind gekomen aan (weer) een geweldige vakantie in Florida! Ondanks dat de meesten van ons Jeroen&Karin nooit langer dan een dagje hadden meegemaakt, waren zij perfect vakantie-gezelschap! Het was kei gezellig, zoals wij Brabanders dan zeggen.

Zoals elke keer blijven de Amerikanen me verbazen, maar wat vind ik het een heerlijk  land. Niets is te gek of te groots. Deze keer zeg ik (net als vorige keer..) dat ik nu toch écht eerst een keer naar de Westkust van the US and A wil voor ik weer in Florida terug kom. We zullen zien of ik me hier aan kan houden.. Eerst maar eens héél veel sparen, met de Volkswagenbustent op vakantie en misschien wel samenwonen. Daarna zien we verder.

Onze mooie tent!

Natuurlijk blijf ik alle blogs van mede-Floridagangers volgen, want ik geniet intens van het lezen van hun verhalen. Al plaats ik niet veel reacties; ik volg jullie wel hoor! Toch jezelf een beetje lekker blijven maken, misschien komt het volgende reisje dan eerder dan gedacht.. ;)

En natuurlijk wil ik de mensen bedanken die mijn verhalen en onze vakantie gevolgd hebben, met of zonder reactie! Het is leuk om voor jezelf te schrijven als herinnering, maar nog leuker als je weet dat anderen mee lezen :).

Dus voor nu;
See you later, alligator!

zaterdag 19 oktober 2013

Laatste dag in de States!

Helaas begon vanochtend onze laatste dag in warm en zonnig Florida.. We zijn rustig opgestart; ieder op z'n eigen tijd en ieder met z'n eigen ontbijt. Geen uitgebreid zondags ontbijt dus!

Nog even naar de Nike-, Converse- en Tommy Hilfiger Clearance Stores aan de 192 gereden. Bij Nike heeft Ronald nog twee paar schoenen gekocht, Karin is bij Tommy Hilfiger geslaagd en André bij Converse.

Door naar Walmart Supercenter even verderop voor een hamburger-, fish-o-filet of saladelunch bij Ome Donalds en om nog even rond te snuffelen.

Die zit dus gewoon ín de Walmart..

Daar heb ik nog twee Stephen King boeken (in totaal vijf gekocht deze vakantie) meegenomen plus een Harry Potter shirtje: mét cape, haha.

Daarna zijn Jo, Jeroen, Karin en ik naar 'huis' gereden om nog lekker te lummelen en lezen om/in het zwembad (jaaa, Lord of the Rings uitgelezen!). Ronald, Simone, André en Kyra zijn nog doorgereden naar de Walmart in Clermont voor de dingen die in Supercenter niet waren gevonden.

De laatste dag hebben we afgesloten met een diner bij Chili's en een rondje door Old Town Kissimmee: mooie (en ook minder mooie) auto's kijken! Daar ook de laatste souvenirs  gekocht.  


Proost, op een geslaagde vakantie!

De laatste ribbetjes..

Het slagveld ná het diner.

Al mijn aankopen op een rij:

Drie vestjes, een mouwloos leren vest/hesje, twee shirts (rechts HP, mét cape), sportschoenen, twee ansichtkaarten en vijf boeken. De tas met studs heb ik van Ronald gekregen :).

De koffers/tassen zijn gepakt, nu het bed in om morgen op te staan en om half 8 naar Tampa International Airport te rijden.


Ik ben benieuwd wie er allemaal mee mogen op de vlucht: ik was uit de lijst verdwenen. Online inchecken gaat gewoon niet door de achternaam 'Schönen', zijn we achter. We zien het op het vliegveld wel! En ach, zo'n ramp zou ik het niet vinden als ik verplicht nog een week moest blijven..

Goedemorgen en welterusten!

vrijdag 18 oktober 2013

Shoppen & relaxen

Vandaag hebben we een rustig dagje gehad. Natuurlijk weer lekker uitgebreid ontbeten met geroosterde sneetjes bruin- en wittebrood, eitjes, kaas, kalkoen, nutella en jam, vergezeld door glazen jus d'orange en mokken koffie.

Rond elf uur zijn we naar de Premium Outlets aan Vineland Avenue gereden om de creditcards en dollars nogmaals te laten wapperen. De aankopen zijn niet groot, maar geven genoeg voldoening aan het innerlijke shopmens.



Na de lunch in de foodcourt hebben we ons opgesplitst: Karin, Jeroen & Jo zijn naar het huis gereden; Ronald, Simone, André, Kyra en ik hebben nog een rondje door de outlet gemaakt. Op de terugweg zijn we nog even de Ross Dress for Less, Dollar Tree en Super Target binnen gewipt.

Het plan was om vanavond te gaan eten bij Cracker Barrel, maar de plannen zijn door onvoorziene omstandigheden gewijzigd, waardoor we een vette hap en een ijs(je) bij de Mac Donalds hebben gescoord.

Nu lekker verder relaxen en even het zwembad in. Morgen is ons laatste dagje in The Sunshine State!

Goedemorgen en welterusten!

woensdag 16 oktober 2013

Jeroens verjaardag, Seaworld en relaxen!

- 'Happy birthday to Jeroen, happy birthday to Jeroen, happy birthday, happy birthday, happy birthday to Jeroen!'
- 'Honderd jaren leven, honderd jaren leven, honderd jaren leven hier in Florida, hier in Flo-ri-da, hier in Flooo-riii-daaa!'
- 'Ei, ei, ei en we zijn zo blij, Jeroentje die is jarig en dat vieren wij! Ei, ei en de kip legt een ei en dat ei is van mij! Hoer-a, hoer-b, is de koffie nog niet klaar, nee nee, nee nee, doe me dan een kopje thee! Lang al ie leven, lang zal ie leven, lang zal ie leven, honderd jaar! (En dan vanaf 'honderd jaren leven hier in Florida' in de repeat!)'

Dit zijn enkele van de nummers die vanochtend voor en na het (uiteraard uitgebreide, zondagse) ontbijt langs gekomen zijn.




Gisteravond werden de hints van onze kant om naar bed te gaan (bewust?) niet begrepen door Jeroen. Wij hadden namelijk nog een heel huis te versieren! Héél zachtjes bliezen we de balonnen op en werden de slingers over de 'fans', meubels en 'Jeroen' zijn stoel gedrapeerd.

Vanochtend hebben we voor en na het ontbijt (tijdens gaf hetzelfde effect als 'beschuitfluiten') even gezongen, onder andere om het afruimen van de tafel en het inruimen van de vaatwasser wat aangenamer te maken. Na het ontbijt hebben we stukken stokbrood gesmeerd (op enkelen na, die 'uitgehongerd willen zijn voor het verjaardagsdiner bij Chili's'), flesjes gevuld met drinken en zijn we richting Seaworld gereden. Bij de kassa hadden we een kleine tegenvaller; we moesten namelijk de volle mep betalen voor alle acht personen! Ja, ik weet het, 'normale' mensen (voor zover die in the USA rondlopen) betalen ook de volle mep. Maar voorheen konden Jo, Simone, Ronald & André met hun Defensiepassen voor noppes naar binnen. We betaalden voorheen dus alleen mijn kaartje! Helaas is deze regeling voor militairen(families) uit het buitenland twee weken geleden (!!) afgeschaft. Jo, Ronald & André krijgen wel 10% korting na een belletje met de hoge piefen, omdat zij hun passen bij zich hebben, de rest betaald het volle bedrag. Ach, alle kleine beetjes zijn mooi meegenomen!

Nu nog bewolkt, maar wat wordt het later warm!

Als eerst lopen we naar het Shamu Stadium, het is namelijk al 11 uur geweest en de volgende show begint om 12 uur. We willen graag plekken met een mooi uitzicht, dus we lopen die kant alvast uit. De show, 'One Ocean', is weer mooi. Vele sprongen, veel gespetter en geplons en veel 'we've got to think of the next generation'. Na de show lopen we door naar het Dolphin Theater voor de show 'Blue Horizons'. Acrobatiek, dolfijnen, tropische vogels en (volgens mij) een Condor zorgen samen voor een leuke voorstelling. De Manta (jaaaahh!!), Wild Arctic, Journey to Atlantis en een kort kijkje bij de Manatees en Stingrays zorgen voor de rest van het vermaak tijdens ons vijf-urige verblijf in het park. Gezamelijk besluiten we Seaworld te verruilen voor een lekkere, koude Corona, Budweiser of cola.











In het zwembad wordt nog even geworsteld als Jeroen Ronald tien dollar beloofd als hij André weet te ontdoen van z'n zwemshort. En dat lukt! De winst wordt echter eerlijk gedeeld.

Daarna lekker uit eten bij Chili's! Ribs, steaks, burgertjes en een salade worden in tap tempo verorberd (No, no room for a dessert!) en vanwege het Happy Hour worden de pilsjes verdubbeld.




Nu zitten we uit te buiken achter de iPad, laptop, televisie of in het zwembad/de jacuzzi. Even samen Jeroens verjaardag afsluiten!

Omdat het voor Jeroen een speciale dag is vandaag, volgt hier een stukje tekst met zijn beleving van de dag.
(Moet ik nog voor eindredactie gaan spelen in m'n vakantie ook..)

Jarige Jeroen mag z'n zegje doen:

(Een beetje bewogen, maar hij staat er!)

Vandaag ben ik jarig en werd ik verrast met mooie slingers. Na het gezamenlijke, uitgebreide ontbijt hebben we stokbrood gesmeerd voor in Seaworld. Eerst nog even de spa op 32 graden gezet en het zwembad op 26 graden. Met 2 auto's naar Seaworld gereden. Aldaar netjes in de rij gaan staan met 8-en en Jo heeft de kaarten geregeld. Als eerste naar de Orca show aan de andere kant van het park. Toen naar de dolfijnen show aan weer de andere kant van het park, naar een of ander draaiding (aan de andere kant van het park) en aansluitend naar Wild Arctic (aan de andere kant van het park). Je leest het goed: we hebben het park meerdere malen doorkruist en zelfs een Starbucks gepikt. (Redactionele toevoeging: Simone wilde al vanaf vrijdag naar de Starbucks, maar gisteren was de eerste keer dat dit ook daadwerkelijk lukte. Vandaag dus nóg een gescoord!)
Genoeg gelopen en uiteindelijk thuis in het zwembad gedoken met 2 Corona's en mijn vrienden.

Nu gaan we zo eten en intussen gaat de spa naar 35 graden.

Al met al een skon verjaardag gehad.
(Volgens Jeroen 'the hottest birthday of my life!')

Hier neemt Lotte het woord weer over. We hebben nog twee dagen over om van het heerlijk warme Florida te genieten. De dikke truien worden alvast aangesleept om de overgang naar het Nederlandse klimaat te kunnen overleven. Het enige wat op dit moment nog te zeggen valt;

Goedemorgen en welterusten!

Airboatride en stukkie strand

Vanochtend zijn we rustig opgestart. Ik had mijn wekker om kwart over zeven gezet, zodat ik met mijn jarige, nu elf-jarige zusje, kon Facetimen. Helaas hebben ze op Texel geen goede internetverbinding, dus dat ging niet door. Maar gisteravond om zes uur (in NL dus 00.00 uur) heb ik een filmpje opgenomen waarin iedereen voor haar zingt en dat heb ik naar haar gestuurd. Toch nog iets 'bijzonders' gedaan! Daarna op z'n elvendertigst gedouched, aangekleed en de blog van gisteren geschreven.

Na het uitgebreide, zondagse ontbijt dat we elke ochtend nuttigen, hebben we op een relaxed tempo de spullen bij elkaar gezocht om richting Melbourne te vertrekken. We gaan vandaag namelijk een airboatride maken! Het was een flinke rit, over een lange saaie weg. Maar de rit was de moeite meer dan waard.



Bij aankomst bij Camp Holly, zo'n tien mijl voor Melbourne, hebben we ons aangemeld en moesten we drie kwartier wachten op de volgende ride. Camp Holly is de company waar de familie Schönen de eerste keer in FL een ride mee heeft gemaakt en ook ik heb daar de eerste airboatride gemaakt.

Tijdens het wachten hebben we onze appeltjes (de fruitige, niet de metalen), banaantjes en boterhammen opgegeten. Voor we het wisten mochten op-/instappen. 'Als je in het water valt, keren we niet om, want voor we bij je zijn hebben de alligators je al opgevreten! Ik ben ook de goedkoopste echtscheidingsadvocaat, voor $150 regel ik het voor je.' Altijd fijn om te horen, we voelen ons safe! Oorkappen op en gaan met die propellor! Het blijft vet om met zo'n ding over het water en door de swamps te scheren. Dit jaar hebben we meer alligators gezien dan de laatste keer, al waren het dan kleintjes. Het blijft super leuk!

Ronald & ik

Simone & Jo

André & Kyra

Ook Jeroen & Karin zijn natuurlijk mee geweest! Maar ik heb Karin beloofd geen foto's op de blog/Facebook te zetten, dus daar houd ik me aan. Aangezien Jeroen samen met Karin op de foto staat blijf ik die dus verschuldigd..





Na de ride zijn we richting het strand gereden, waar we de auto's geparkeerd hebben en een stukkie over het strand hebben gelopen. Daarna weer zo'n twee uur naar huis, waar Ronald & ik nu wachten op de delegatie met het eten. De rest is namelijk 'even' naar de Walmart om eten te halen, duurt altijd langer dan gepland! Ondertussen ben ik deze blog aan het schrijven en hebben Ronald & ik gepingpongd. Zometeen gaan we eten en relaxen.






Morgen (in NL nu al!) is Jeroen jarig en gaan we een dagje Seaworld doen. De verhalen volgen next blog.

Goedemorgen & welterusten!